breien en dansen

hyperbool en hyperboolhaken

In een interview stelt Bas Haring, filosoof en informaticus, dat geleerden vaker moeten dansen of breien. Niet voor zichzelf (hoewel…) maar om wetenschap voor gewone mensen te vertalen.
Zoals de Nieuw-Zeelandse econoom Bill Philips “die als ingenieur in de jaren vijftig in de schuur van zijn hospita een macro-economisch model in elkaar knutselde met pijpen en pompen, drukmeters en de ruitenwissers van een Lancaster bommenwerper. Uiteindelijk werd hij er hoogleraar mee. Nu doen we dat met computers, maar eigenlijk gaf dat fysieke model veel meer inzicht”.  (VK 10/3/14)

De chaostheoretici Osinga en Krauskopf maakten de curven van de chaos tastbaar, ook voor wiskundigen zelf, met haakwerk. (incl. haakrandje op de sites) En waarom zou je je proefschrift niet in de vorm van een dans presenteren?
Weg met de monocultuur van het publiceren in wetenschappelijke tijdschriften, inzichtelijk wordt het pas met fysieke modellen.

Hieronder is bijv. de aanzet voor de eerste inzichtelijke stemwijzer te zien, om je te kunnen voorbereiden op de gemeenteraadsverkiezingen. Het wordt ook een chaostheoriemodel.

En dit haakwerk geeft sociale en economische verbanden in Charlois weer. Maar lees dat verhaal even op DNA Charlois. Of kom het bekijken in Kunsthal Rotterdam, van 25 tot 30 maart.