de Physarum polycephalum

Er bestaat een organisme dat verbazingwekkend intelligent de weg vindt. Of het zoekt naar logica, efficiency of creativiteit, dat weten we niet.

“Wetenschappers laten de Physarum polycephalum, de slijmzwam, moeilijke puzzels oplossen, zoals een spoorweg ontwerpen voor Tokio. De onderzoekers legden daarvoor havervlokken op de kaart waar stedelijke concentraties zijn. Omdat er weleens een berg in de weg staat, moest de slijmzwam bij het ontwerpen ook rekening houden met obstakels. In het experiment werden de voor treinen onbereikbare gebieden verlicht. Daar houdt de slijmzwam niet van en die zal zo’n gebied dus mijden. Vervolgens keken ze toe hoe de slijmzwam de havervlokken (stations) met elkaar verbond. In 26 uur tijd had die een perfect efficiënt spoorwegnet aangelegd dat ook nog eens verdacht veel leek op het bestaande spoorwegnetwerk.”  (VK Corlijn de Groot)

Heather Barnett, kunstenares die onderzoek doet naar wat mensen kunnen leren van slijmzwammen, werkt samen met het Britse Centre for Unconventional Computting waar ze de kunst van het netwerken van slijmzwammen afkijken om bijv. beter te kunnen voorspellen hoe epidemieën zich verspreiden.

Unconventional (samen met gezond verstand) leidt tot verbazingwekkend intelligente oplossingen ~ dat is inspirerend. Hier moeten we het van hebben, hiermee werkt een nieuwe generatie wetenschappers, ondernemers en kunstenaars, zo was ook te zien tijdens de Dutch Design Week.  In het kader van deze DDW schreef Marcel Wanders over ontwerpers:

“Kunstenaars kun je vergelijken met de kanarie die vroeger mee de mijn in ging. Als een kunstenaar stopt met fluiten, moet je je als samenleving schrap zetten.” (VN 19 oktober) ~ in de woorden van Kamagurka.

Naast het onconventionele, de dwarse denkers zeg maar, benoemen Michael Schwarz en Joost Elffers dat voor echte transitie noodzakelijk is: verbondenheid, delen, de kracht van netwerken en open source, de menselijke maat, het lokale, de gemeenschap en daarmee een werkelijk andere inrichting van de wereld. (zie hun manifest Sustainism is the New Modernism) (VK 25 oktober)

Juist deze ingrediënten heeft Museum Van Abbe als titel voor een van hun zalen gebruikt: Celebrating the lives of others.

En juist op deze zaal liggen de Truien van Loes te stralen, winnaar van de Dutch Design Award 2013 in de categorie autonomous design. (Loes, Meindertsma, Wandschappen)

Met grote dank aan Museum Rotterdam: zij hebben Loes (en andere representatieve wijkbewoners) gevonden en vertrouwden de rest toe aan Wandschappen/DNA Charlois. Misschien wel vanwege het onconventionele, vanuit als-je-het-doet-dan-kan-het, een weg vinden met de transitietermen van Schwarz en Elffers.

Het Viltkleed? Dat zou zomaar ook een route van de Physarum polycephalum kunnen zijn geweest.